Paris'te toplanan Uluslararası Barış Konferansı, o günlerde açıklanması beklenen Türk Barış Antlaşması'nı, 1919 Mayıs başlarında belirsiz bir geleceğe erteledi. 15 Mayıs'ta Yunan kuvvetleri, müttefik devletlerin kararıyla İzmir'i işgal etti. Ulusal bir felaket olarak görülen bu olay, Türkiye çapında müthiş bir ulusal tepkiye yol açtı. 23 Mayıs'ta Fatih ve Sultanahmet'te Türk siyasi tarihinin o güne kadarki en büyük kitle gösterileri düzenlendi. Direniş fikri, İttihat ve Terakki yandaşlarının görüşü olmaktan çıkarak tüm ülke sathına yayıldı.

21 Haziran'da Mustafa Kemal, Anadolu'daki en önemli askeri birliklerin komutanları olan Kâzım Karabekir, Refet ve Ali Fuat Paşalar ve Ege bölgesinde asayişi sağlamakla görevlendirilen Rauf Bey ile Amasya'da buluşarak Amasya Tamimi'ni yayımladı. Bildiri, ulusal bağımsızlığın ancak ulusun "azim ve iradesi" ile sağlanacağını vurgulayarak, ülke çapında bir direniş hareketinin işaretini vermekteydi. Kâzım Karabekir'in öncülüğünde Erzurum'da toplanan Doğu İlleri Müdafaa-yı Hukuk Cemiyeti Kongresi, askeri görevlerinden istifa eden Mustafa Kemal'i kongre başkanı seçti. Kongre, Doğu illerinin Ermenistan'a verilmesi olasılığına karşı direnme kararı alırken, Türkiye'nin kalkınması için Amerikan mandası fikrine açık kapı bırakmamaktaydı.

4 Eylül 1919'da Türkiye'nin her yanından gelen delegelerin katılımıyla Sivas'ta toplanan kongrede, genel seçimler yapılıp yeni Mebusan Meclisi kuruluncaya kadar İstanbul hükümetiyle tüm resmi bağların kesilmesi kararlaştırıldı. Ülke çapında yeni bir idari ve siyasi örgütlenme kurmak amacıyla bir Heyet-i Temsiliye kuruldu.

Kasım ayında Adana, Maraş, Antep ve Urfa'nın Fransızlarca işgali üzerine, Heyet-i Temsiliye tarafından yönlendirilen direniş hareketi başlatıldı. Direniş umulmadık bir hızla başarıya ulaşarak 1920 Mayısı'nda Fransızları ateşkese zorladı.

Kurtuluş Savaşı'nın örgütlenme dönemi, ulusal iradenin ve bağımsızlık mücadelesinin temellerini atmıştır. Bu dönemde gerçekleştirilen önemli olaylar şunlardır:

Bu gelişmeler, Türkiye'nin gelecekteki bağımsızlık ve egemenlik mücadelesinin temel taşları olmuştur. Milli mücadelenin bu kritik döneminde atılan adımlar, ilerleyen yıllarda Cumhuriyet'in kuruluşuna giden yolda önemli rol oynamıştır.

Kurtuluş Savaşı'nın örgütlenme dönemi, sadece askeri ve siyasi alanda değil, aynı zamanda toplumsal alanda da büyük bir dönüşümün başlangıcı olmuştur. Bu dönemde halkın direnişe verdiği destek, ulusal bilincin ve birlikte hareket etme duygusunun güçlenmesine katkıda bulunmuştur. Aynı zamanda, bu süreçte halkın ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla çeşitli yardım komiteleri ve sivil toplum örgütleri de kurulmuştur.

Kurtuluş Savaşı'nın örgütlenme dönemi, Milli Mücadele'nin başarıya ulaşmasında hayati bir rol oynamıştır. Bu dönemde gerçekleştirilen kongreler, yayımlanan bildiriler ve halkın direnişe katılımı, Türkiye'nin bağımsızlık mücadelesinin temel taşlarını oluşturmuştur.